ad-eylemler (isim-fiiller) : اسم-فعل (وجه اسمي) : اسم هايي هستند كه از فعل ساخته مي شوند در جمله مانند اسم به كار برده مي شوند و پسوندهاي صرفي مي‌گيرند.
با پسوندهاي –mAk، -mA و –Iş ساخته مي‌شوند.
-mAk: -mak/-mek
-mA: -ma/-me
-Iş: -ış/-iş/-uş /-üş
|
-mAk, -mA, -Iş |
|
|
Okula gitmek için evden çıktım. |
براي رفتن به مدرسه از خانه خارج شدم. |
|
Orhan kitap okumayı sever. |
ارهان كتاب خواندن را دوست دارد. |
|
Bayram tatili dinlenmemi sağladı. |
تعطيلي عيد استراحتم را فراهم كرد. |
|
Davranışlarını hiç beğenmiyorum. |
رفتارهاش را اصلا نمي پسندم. |
|
-mAmAk, -mAmA |
|
|
gitmemek |
نرفتن |
|
bakmamak |
نگاه نكردن |
|
uyumama |
نخوابيدن |
|
aldırmama |
اهميت ندادن |
با پسوندهاي حالت اسمي و پسوند ملكي و افعال اسنادي در نقش خبر/گزاره يا مسند به كار مي‌رود.
|
Ağlamaktan gözleri şişmiş. |
از گريه كردن چشمهاش ورم كرده. |
|
Önemli olan Her işi iyice yapmanızdır. |
مهم هر كار را به خوبي انجام دادنتان هست. |
|
Açılış konuşmasını yaptı. |
سخنرانيِ افتتاحيه را انجام داد. |
با قرار گرفتن در تركيب اسمي (آموزش زبان تركي مضاف مضاف اليه) به عنوان اسم دوم (tamlayan) مي آيد و اسم اول نهاد جمله است.
|
Sevil’in gelmesi hepimizi sevindirdi. |
آمدن سويل همه‌مان را خوشحال كرد. |
در نقش هاي مختلفي ظاهر مي شود كه با توجه به سياق جمله بايد معني كنيم.
|
Ali ankara’ya gitmek istiyordu. |
علي رفتن به آنكارا را مي خواست. |
ترجمه تحت الفظي جمله بالا به صورت ذكر شده است اما معني آن : علي مي‌خواست به آنكار برود.