طبقه بندي مصوت هاي تركي استانبولي

مصوت ها (حروف صدادار) (ünlüler) : مصوت ها را با توجه به سه معيار طبقه‌بندي مي‌كنند :

1- اگر هنگام تلفظ مصوت زبان به جلوي دهان نزديك شود مصوت‌ي ايجاد شده پيشين (ön ünlü) ناميده مي شود. اگر زبان به عقب دهان نزديك شود مصوت‌ي ايجاد شده پسين (art ünlü) ناميده مي شود. به مصوت‌هاي پيشين اصطلاحا ظريف (ince) و به مصوت‌هاي پسين، كلفت (kalın) هم گفته مي‌شود.

مصوت‌هاي پسين :  a- ı- o- u                                  

مصوت‌هاي پيشين :  e- i- ö- ü

2- دومين معيار وضعيت لب‌ها هنگام اداي مصوت است. اگر لب‌ها در حالت غيرگرد باشد به آن‌ها مصوت‌هاي غيرمدور (düz) و اگر در حالت گرد باشد به آنها مصوت‌هاي لب‌گرد (yuvarlak) مي گويند.

مصوت‌هاي غيرمدور :  a- e- ı- i    

مصوت‌هاي لب‌گرد :  o- u- ö- ü

3- سومين معيار ميزان باز بودن حفره‌ي دهان هنگام اداي مصوت‌ است. مصوت‌هايي كه ميزان باز بودن دهان بيشتر است پهن (geniş) و مصوت‌هايي كه كمتر است تنگ (dar) مي گويند.

مصوت‌هاي پهن :  a- e- o- ö                     

مصوت‌هاي تنگ :  ı- i- u- ü