تركي استانبولي (به تركي استانبولي: Türkçe و يا Türkiye Türkçesi) يكي از زبان‌هاي شاخه جنوب غربي يا گروه اوغوز، زبان‌هاي تركي است كه ۸۳،۰۰۰،۰۰۰ نفر در سراسر جهان به عنوان زبان نخست يا دوم با آن سخن مي‌گويند[۷] [۸] [۹] [۱۰] اين زبان رايج‌ترين زبان از شاخه‌ي زبان‌هاي تركي مي‌باشد. جغرافياي آن شامل تركيه و قبرس شمالي و قسمت‌هاي كوچكي در عراق، يونان، بلغارستان، جمهوري مقدونيه، كوزوو، آلباني و ديگر قسمت‌هاي شرقي اروپا را شامل مي‌ود. سالانه جمعيت بسياري نيز از تركيه به غرب اروپا و بويژه آلمان مهاجرت مي‌كنند كه موجب تكلم تركي در آن مناطق مي‌گردد.

ريشهٔ زبان تركي را مي‌توان در آسياي مركزي جست. با گسترش قلمرو امپراتوري عثماني اين زبان كه زبان رسمي آن‌ها بود اصلاحات بسياري مي‌يافت. به طور مثال آتاتورك (اولين رييس جمهور تركيه) در سال ۱۹۲۸، الفباي عثماني را با الفباي آوايي لاتين جايگزين نمود و كلمات بيشمار عربي، فارسي و... را از اين زبان حذف نمود.[۱۱]


الفباي تركي استانبولي
آتاترك و تدريس نمادين ۲۹ حرف جديد تركي در شهر سينوپ ۱۹۲۸ ميلادي

الفباي تركي استانبولي، از بيست و نه حرف از حروف لاتين تشكيل شده است. كه با تغييرات جزئي بصورت الفباي تركي در آمده است. تغيير خط و جايگزيني حروف لاتين به جاي حروف عربي با قانون شماره ۱۳۵۳ كه در سال ۱۹۲۸ ميلادي به تصويب رسيد و مقرر گرديد كه حروف الفباي عربي، از مجموعه سازماني الفبا و زبان كشور تركيه نسخ و به جاي آن ۲۹ حرف از حروف لاتين جايگزين گردد. بدين طريق سيستم نوشتاري تركيه از تركي عثماني به تركي لاتين (Latince yazılan türkçe) تغيير يافت. اين حروف عبارتند از:

A a, B b, C c, Ç ç, D d, E e, F f, G g, Ğ ğ, H h, I ı, İ i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, Ö ö, P p, R r, S s, Ş ş, T t, U u, Ü ü, V v, Y y, Z z